Koncepcja urazu sportowego różni się od standardowej, gdyż ludzie nie trenujący wyczynowo uznawani są za zdrowych, gdy mogą wykonywać bez przeszkód swoje codzienne obowiązki. Sportowiec musi być zdolny do gry czy treningu na najwyższym poziomie.
Rada Europy zaproponowała definicję urazu sportowego jako wynik uczestniczenia w zajęciach sportowych mający jedną lub więcej z powyższych konsekwencji:
- zmniejszenie intensywności aktywności sportowych,
- potrzeba zasięgnięcia opinii medycznej lub leczenia,
- niekorzystne skutki ekonomiczne.
Narodowy System Rejestrujący Urazy Sportowe w USA (NAIRS) uznaje za „odnotowany uraz, który ogranicza możliwość treningu lub gry przez minimum 1 następujący dzień” i dzieli je na:
- lekkie (1-7 dni),
- umiarkowane (8 –21),
- poważne (ponad 21 dni).
Najczęściej za uraz sportowy uważamy kontuzję, która powoduje nieobecność na treningu lub w czasie gry, potrzebę udzielenia pomocy przez wyspecjalizowany zespół medyczny i nazwanie choroby poprzez określenie konkretnej struktury anatomicznej, która uległa uszkodzeniu.
Czynniki sprzyjające powstawaniu urazów:
1. Wiek.
2. Niewyleczone urazy (naciągnięcia!).
3. Czas ekspozycji na grę kontaktową.
4. Brak przygotowania (stretching, niedostateczna ruchomość stawów).
42% KONTUZJI POWSTAJE Z POWODU NIEDOSTATECZNEGO PRZYGOTOWANIA DO SEZONU
Czynniki sprzyjające urazom:
- Uprzednie kontuzje.
- 22% kontuzji prowadzi do ponownej kontuzji tej samej okolicy, ale o większym nasileniu.
- Niewyleczona kontuzja jednej kończyny pozwala grać, przeciąża drugą nogę i powoduje kontuzję po przeciwnej stronie.
Wnioski
- Kontuzje sportowe są najczęściej procesem, skutkiem zaniedbań i sumowaniem mikrourazów.
- Najczęściej kontuzjom ulegają: staw skokowy i kolanowy (razem 61-89% wszystkich urazów).
- Najczęstszym urazem są naciągnięcia mięśni wynikające z braku przygotowania.
- Zawodnicy młodociani, z uszkodzeniem jednego stawu, są najczęściej zdolni do gry na wysokim poziomie.
- Najskuteczniejszym sposobem zapobieżeniu skutkom kontuzji jest odpowiedni trening i odpowiednie leczenie drobnych kontuzji.
- Trening proprioceptywnypozwala zapobiec kontuzjom, jednocześnie obnaża, eksponuje słabe ogniwa zawodnika.
- Szczególną uwagę należy położyć na pełny zakres ruchomości, stabilność i ćwiczenia stawu skokowego.
- Badanie kadeta powinno uwzględniać zakres ruchomości w stawach, ocenę stabilności miednicy i przywodzicieli.
- Tylko współpraca trener, fizjoterapeuta, trener przygotowania ogólnego i lekarz pozwala bezpiecznie doprowadzić zawodnika do seniorki.
Jak powinna wyglądać profilaktyka jakie ćwiczenia stosować jaki program prewencji urazom wdrożyć? Na te pytania znajdziecie odpowiedź w załączonej prezentacji.
dr n. med. Grzegorz Adamczyk
dr Mateusz Dawidziuk
Wszystkie grafiki, zdjęcia, teksty oraz same strony www podlegają ochronie prawnej na mocy ustawy o prawie autorskim.
Używanie ich w jakikolwiek sposób bez uprzedniego, pisemnego zezwolenia jest zabronione i może spowodować pociągnięcie do odpowiedzialności cywilnej i karnej w maksymalnym zakresie dopuszczalnym przez prawo.
Oceń artykuł:
Średnia ocena: 2.12
Artykuły mogą być komentowane tylko i wyłącznie przez zalogowanych użytkowników.
Jeżeli nie posiadasz konta w naszej Akademii - założ je już dziś.
Jeżeli nie posiadasz konta w naszej Akademii - założ je już dziś.